Anything Under the Sun :))
Monday, October 24, 2011
Thursday, October 6, 2011
Sino nga ba ang Tunay na Mahirap?
Sino nga ba ang tunay na mahirap? ito ba yung mga taong mga nakaitra sa squatters, yung walang trabaho o yung maraming anak?
Parati na nating naririnig sa balita na marami na raw na mahirap na tao ngayon. Totoo nga ba ito o pawang kasinungalingan lamang? Ano nga ba ang tunay na kahirapan?
Araw-araw maraming mga pulubi sa lansangan ang nakikita natin. Yung mga kamay nila, parating bukas at naghihintay lamang na bigyan natin sila nito. Kung titingnan mo ang karamihan sa kanila, malulusog ito. Nakakalakad, nakakakita at maaaring magtrabaho, ngunit ang tawag nila sa kanilang sarili ay mahirap. Tunay nga ba silang mahirap o tayo lamang ang may maling pagtingin sa hirap?
Sa tingin ko ay hindi mahirap ang mga pulubing ito. Kaya naman nilang magtrabaho, bakit hindi sila magtrabaho? Dahil ba nakakapagod ito at ang panglilimos ay madali lamang? no sweat ika nga. Tayo ang dahilan kung bakit mahirap ang tingin nila sa kanilang sarili. Hindi ba't binibigyan natin sila ng pera at kinaaawaan pa nga?
Tingnan natin ang mga nakatira sa squatters. Karamihan sa kanila diyan, parating nagrereklamo kasi nga daw mahirap sila? Talaga? May cellphone at minsan parati pang may load, kuryente, TV, Ref ... mahirap pa kayo niyan? Eh ano nalang kaya ang tawag mo doon sa kahit bahay ay wala?
Mahirap daw sila kasi halos wala silang maipakain sa kanilang pamilya at hindi nila maipadala sa eskwela ang kanilang anak. Seryoso? tingnan mo yang nasa squatters. halos araw-araw, may mga nag-iinuman sa kanto. Tumingin ka kahit saan, may naninigarilyo. Ito nga ba ang mga taong walang makain?
Kakambal umano ng kahirapan ang dami ng myembro ng pamilya. Kapagka marami raw kasing pinapakain, mas malaki ang gasto sa kwarta. Pero teka nga muna, bakit nga ulit marami silang anak? Dahil ba wala silang trabaho at wala na silang magawa kaya produce nalang ng produce?
Mahirap ang tawag nila sa kanilang sarili. Yung mga bata, halos trapo na ang sinusuot. Yung mga magulang naman, nagtatrabaho umano, o kaya'y nagatatrabaho kaya? O naghihintay na lamang sila ng grasya mula sa gobyerno? Ito ba talaga'y mga mahihirap o palamunin lamang ng Gobyerno?
Marahil ay nagtatanong kayo, ano nga ba para sa aking ang tunay na mahirap? Para sa akin, ang tunay na mahirap ay yung taong masipag kung magtrabaho. Yung ang nais nila ay mabigyan ng maayos na buhay ang kanilang pamilya. Yung halos lahat sa kaniyang pamilya ay tumutulong na ayusin ang kanilang buhay gaya ng pagtatrabaho, pag-aaral ng mabuti at kung ano pa. Ngunit, kahit gaano ang kayod, short pa rin sila sa pera at problema pa rin ito.
Ito ang tunay na mahirap. Yung masipag ngunit kulang ang sweldo. Ito ang mga dapat tulungan. Hindi yung wala na ngang trabahon, naghihintay pa ng grasya mula sa ibang tao. Palamunin hindi ba?
Parati na nating naririnig sa balita na marami na raw na mahirap na tao ngayon. Totoo nga ba ito o pawang kasinungalingan lamang? Ano nga ba ang tunay na kahirapan?
Araw-araw maraming mga pulubi sa lansangan ang nakikita natin. Yung mga kamay nila, parating bukas at naghihintay lamang na bigyan natin sila nito. Kung titingnan mo ang karamihan sa kanila, malulusog ito. Nakakalakad, nakakakita at maaaring magtrabaho, ngunit ang tawag nila sa kanilang sarili ay mahirap. Tunay nga ba silang mahirap o tayo lamang ang may maling pagtingin sa hirap?
Sa tingin ko ay hindi mahirap ang mga pulubing ito. Kaya naman nilang magtrabaho, bakit hindi sila magtrabaho? Dahil ba nakakapagod ito at ang panglilimos ay madali lamang? no sweat ika nga. Tayo ang dahilan kung bakit mahirap ang tingin nila sa kanilang sarili. Hindi ba't binibigyan natin sila ng pera at kinaaawaan pa nga?
Tingnan natin ang mga nakatira sa squatters. Karamihan sa kanila diyan, parating nagrereklamo kasi nga daw mahirap sila? Talaga? May cellphone at minsan parati pang may load, kuryente, TV, Ref ... mahirap pa kayo niyan? Eh ano nalang kaya ang tawag mo doon sa kahit bahay ay wala?
Mahirap daw sila kasi halos wala silang maipakain sa kanilang pamilya at hindi nila maipadala sa eskwela ang kanilang anak. Seryoso? tingnan mo yang nasa squatters. halos araw-araw, may mga nag-iinuman sa kanto. Tumingin ka kahit saan, may naninigarilyo. Ito nga ba ang mga taong walang makain?
Kakambal umano ng kahirapan ang dami ng myembro ng pamilya. Kapagka marami raw kasing pinapakain, mas malaki ang gasto sa kwarta. Pero teka nga muna, bakit nga ulit marami silang anak? Dahil ba wala silang trabaho at wala na silang magawa kaya produce nalang ng produce?
Mahirap ang tawag nila sa kanilang sarili. Yung mga bata, halos trapo na ang sinusuot. Yung mga magulang naman, nagtatrabaho umano, o kaya'y nagatatrabaho kaya? O naghihintay na lamang sila ng grasya mula sa gobyerno? Ito ba talaga'y mga mahihirap o palamunin lamang ng Gobyerno?
Marahil ay nagtatanong kayo, ano nga ba para sa aking ang tunay na mahirap? Para sa akin, ang tunay na mahirap ay yung taong masipag kung magtrabaho. Yung ang nais nila ay mabigyan ng maayos na buhay ang kanilang pamilya. Yung halos lahat sa kaniyang pamilya ay tumutulong na ayusin ang kanilang buhay gaya ng pagtatrabaho, pag-aaral ng mabuti at kung ano pa. Ngunit, kahit gaano ang kayod, short pa rin sila sa pera at problema pa rin ito.
Ito ang tunay na mahirap. Yung masipag ngunit kulang ang sweldo. Ito ang mga dapat tulungan. Hindi yung wala na ngang trabahon, naghihintay pa ng grasya mula sa ibang tao. Palamunin hindi ba?
Wednesday, October 5, 2011
Thank You HIGH SCHOOL! :D
When I was in high school, I always complain WHY ARE WE SO BUSY? Why does our teachers kept on giving us LOTS of assignments and projects? They told us that it was for us to prepare for COLLEGE. Oh really? I used to not believe that cause I thought that College is where you’re relax and stuffs. But seriously, now I know, our teachers were really PREPARING us for COLLEGE!
This is my appreciation post for my teachers J
- Thank you Ma’am Ethel and Ma’am Emma because of the way you teach. The way these two teachers teach is priceless. They teach us sooooo fast that there are times when we try to tell them, “Ma’am, CHILL! We’re not preparing here for an interschool contest”. My third year teacher was Ma’am Ethel and I used to complain my friends how fast she teaches us (that was during the first quarter). However, as the year went on, I got used on how she teaches us.
- For fourth year, I had Ma’am Emma for Physics. She’s like Ma’am Ethel, but ummm … worse or better? I don’t know. Basta, she used to give us TWO quizzes, one before her discussion and one after the discussion. We actually COMPLAINED to her about this and to make the story short, she changed her “quiz” style and just gave us a quiz and at times seatwork instead of TWO QUIZZES.
- In college, you can’t really say, “Hey Ma’am, CHILL! Hinay-hinay lang”. NO. You need to be with the pace on how your teacher teaches and it’s your problem if you can’t. That’s why thank you Ma’am Ethel and Ma’am Emma because of your teaching styles, it helped me a lot in adjusting now in College. <3
- Thank you XUHS for the Oral Thesis Exam every YEAR. I used to LOATH this! The oral thesis exam is the one-half final exam per year level. So I had 4 oral exams for my whole high school life. When I went to college, I thought that Oral Exam doesn’t exist anymore. But boy I was wrong, it still exists! Gosh …
- The oral exam for college is trio so I really need to work with my group. At first, they didn’t know what to do (kind of). So I gave them a bit of pointers on how to do these stuffs. And for me, I did what I used to do back in high school. Wow, it actually worked!
- After those 4 oral exams in high school, thank you cause you helped me now in COLLEGE!
- Thank you Ma’am Merci Labial for the advices on how to speak during an interview. Seriously, she helped me a lot also during the oral exam. What she told us before was that, “If you’re asked a question and don’t know the answer, SMILE first and show confidence even if you’re nervous”. And that’s what I did, I smiled first and had my mind work fast to answer the question. And you know what? IT WORKED! FREAKING WORKED! Whooo J thanks Ma’am!
There’s so much for me to say and such but all in all, I want to say, THANK YOU HIGH SCHOOL for preparing me for College J <3
Friday, September 30, 2011
ooooh ... LONG POSTS!
I was backreading this blog when I suddenly realized that I've had posted LONG POSTS! Like seriously? I haven't really thought about it until now but I think I became less inclined in posting long stuffs right now compared before. I don't know why. Maybe because of laziness or what?
I'm used in Tumblr that I get to post short stuffs you know. :|
Sunday, May 15, 2011
Why Can't I leave this BLOG?!
So yesterday, I made a Wordpress blog and it was supposed to be my official rant blog. But then I got guilty so I deleted it and went back to this blog.
I just love this blog <3 :)
I just love this blog <3 :)
Subscribe to:
Comments (Atom)




